Προκατάληψη; Ποιός εγώ; 21η Μαρτίου Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού
Της Διονυσίας Μπίθα
Κοινωνικής ΛειτουργούΣτην ερώτηση που όλοι μας έχουμε κλιθεί να απαντήσουμε κάποια στιγμή ή και περισσότερες, μοιάζει να είμαστε κάθετοι έως απόλυτοι…
-Είσαι ρατσιστής? Ποιος εγώ? Μα τι λές τώρα…
Και απαντώ εγώ για σας... Συνειδητά ή υποσυνείδητα το «άλλο», το «διαφορετικό» πάντα μας ξένιζε. Πάντα ήταν μια απειλή μπρος την δική μας μοναδικότητα και απολυτότητα.
Στις 21 Μαρτίου γιορτάζεται παγκοσμίως η ΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ και ΤΩΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ. 50 χρόνια μετά την 21η Μαρτίου του 1960, όταν δεκάδες ειρηνικοί διαδηλωτές σφαγιάστηκαν στην πόλη Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής κατά τη διάρκεια διαδήλωσης εναντίον των ρατσιστικών νόμων της χώρας, ο ρατσισμός δεν έχει εκλείψει ως φαινόμενο στις «πολιτισμένες» κοινωνίες μας.
Σε εποχές οικονομικής κρίσης όπως η σημερινή, όπου μεγάλα κοινωνικά στρώματα διαβιούν δύσκολα και καθίστανται ευάλωτα στα φαινόμενα της παγκοσμιοποίησης, ο ρατσιστικός λόγος βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να εξαπλωθεί. Ο «ξένος» γίνεται ο αποδιοπομπαίος τράγος, ο υπεύθυνος για όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία μας. Αποκλείεται από τις επίσημες κρατικές δομές, βρίσκεται αντιμέτωπος με τις διακρίσεις και τη ρατσιστική βία. Γίνεται ο άνθρωπος χωρίς δικαιώματα. Στον ακραίο ρατσιστικό λόγο, χάνει σχεδόν την ιδιότητα του ανθρώπου.
Σε μια Ευρώπη με έντονο το δημογραφικό πρόβλημα, με τους εθνικούς μύθους και τα στερεότυπα να κυριαρχούν, οι μετανάστες καταδικάζονται στην παρανομία εξαιτίας της πολιτικής κλειστών συνόρων, της ανύπαρκτης πολιτικής κοινωνικής τους ένταξης. Με αποτέλεσμα να αποτελούν το χωρίς δικαιώματα φθηνό εργατικό δυναμικό που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Ο Ξένος, ο Άλλος δεν είναι φορέας όλων των δεινών, όπως ανεργία και εγκληματικότητα που συχνά του καταλογίζονται. Είναι πάνω από όλα Άνθρωπος με ιδιαίτερα προβλήματα και ανάγκες, στον οποίο θα πρέπει να σταθούμε αλληλέγγυοι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου