Η μικρή ευτυχία*

Της  Διονυσίας Μπίθα, 
Κοινωνικής Λειτουργού

H ευτυχία λένε περπατάει γύρω μας. Και χαμογελάει σε εκείνους που την αναζητούν. Και φοράει τα καλά της κάθε που φωνάζεις το όνομα της. Και μοναχά για σένα φαντάσου πως στήνει γιορτές. Και σκηνικά αλλιώτικα που ευωδιάζουν από το άρωμά της. Και σαν όνειρο δέχεσαι το κάλεσμα της που με γράμματα λευκόχρυσα αποτυπώνει τα πάντα. Ό,τι χρειάζεσαι για να είσαι εκεί. Ό,τι χρειάζεσαι για να ζήσεις μαγικά μια μέρα μαζί της. Και να την ονομάσεις "την δική σου γιορτή"... 

Και νιώθεις το χάδι της απαλά τη νύχτα στα μαλλιά σου και τη μυρωδιά της στον αέρα. Μέσα στο σκοτάδι. Και κάθε που την καλείς στα όνειρά σου, αρχίζετε παρέα τα παιχνίδια και λίγο κρυφτό ακόμα στα σοκάκια με τις αναμνήσεις. Εκείνες που πέρασαν κι εκείνες που θα έρθουν. Στο μέλλον. Στις μέρες που θα έρθουν. Αγκαλιά με τους αγαπημένους σου. Αγκαλιά με τα συναισθήματά σου. Αγκαλιά με μυστικά, με λόγια και με υποσχέσεις ...

Κι εκεί στα σοκάκια με τα μυστικά, τα λόγια και τις υποσχέσεις μοιάζει να θες να γατζωθείς. Γιατί πάντα κάτι λείπει. Γιατί πάντα η μαγεία σε παρασέρνει σ' άλλα μονοπάτια και  πάντα κάτι θα θέλει να σου θυμίσει εκείνο που λείπει. Και να σε φέρει λίγο ξανά κοντά του. Έστω για λίγο ... 

Κι όταν τέλειωσε το "λίγο", ήρθε το "τώρα". Και τα μάτια  αντίκρυσαν μια λευκή λάμψη. Σαν λευκή δαντέλα; Ναι, σαν λευκή δαντέλα που αγκαλιάζει λευκό τούλι. Κι εγώ εδώ να μετράω στιγμές. Και κάθε εκατοστό της για να χωρέσει τις στιγμές, τις αναμνήσεις, τα συναισθήματα και λίγο απο τα μυστικά, τα λόγια και τις υποσχέσεις. Κεντημένα όλα μαζί. Σαν μια ζωή ολόκληρη. Μια ζωή κεντημένη σε λίγο ύφασμα. Μια ζωή για να στολίσει μια μέρα. Μια μέρα μαγική. Μια μέρα που φωνάζει απο την ευτυχία. Την ευτυχία σου που συνάντησε τη δική του κι έφτιαξαν το δικό τους παραμύθι. Μια μικρή ευτυχία που μοιάζει να είναι η πιο όμορφη απ' όλες. Η πιο λαμπερή. Με τα πιο όμορφα χρώματα.
 

 
Και κάτι μοιάζει να γυαλίζει στο καθρέφτισμα της. Γιατί πάντα λάμπει. Γιατί πάντα φωτίζει με το πέρασμά της. Και πάντα θα μας παίρνει μαζί της. Σε μικρά και σε μεγάλα ταξίδια. Κάπου μέσα της θα ταξιδεύω κι εγώ. Θα ταξιδεύει κι εκείνος. Κι όλοι μαζί στον κόσμο της. Στο χαμόγελο της. Στα μικρά της χνάρια. Στα μικρά της αποτυπώματα. Σαν μικρά-μικρά σκαλοπατάκια λίγο πιο κοντά στην μικρή ευτυχία. Κι όσο εκείνη θα με οδηγεί σε  όμορφα μονοπάτια, θα αφήνομαι. Κι όσο εκείνη θα κρατάει την αθωότητα καλά στα μικρά της χνάρια, θα ακολουθώ. Κι όσο εκείνη θα απλώνει το χαμόγελό της στις μέρες μου, θα κοιτάζω ψηλά στα δικά μου αστέρια. Κι όσο εκείνη θα ζωγραφίζει με τα χρώματά της, εγώ θα αφήνω το γκρίζο να φλερτάρει το λευκό. 

Κι εκεί απέναντι δυο φορέματα λευκά να με κοιτούν. Μια εμένα κι μια εκείνη. Κι οι αναμνήσεις, τα λόγια, οι σκέψεις και τα μυστικά ξάφνου κρύφτηκαν. Και όλα γέμισαν χρώματα. Και γέλια. Και χαρές. Κι ένα μικρό χεράκι μ' άρπαξε για με πάρει μαζί της. Στην δική μας γιορτή.

Κάπου είπε η ευτυχία, μαμά, πώς μας περιμένει... Να πάμε. Βιάσου! , είπε η μικρή ευτυχία. 

Κι όλοι χαμογελούσαν. Όλοι καμάρωναν. Και λίγα δάκρυα ένιωσα να τρέχουν. Δυό λευκά φορέματα φορεμένα. Για να συμβολίζουν πως η ευτυχία δεν παίζει ρόλο αν είναι μικρή ή μεγάλη. Είναι πάντα η ίδια. Σε μικρές ή σε μεγάλες δόσεις. Πάντα η ίδια ...

Και πάντα την κρατάς από το χέρι ή την παίρνεις αγκαλιά στα όνειρά σου. Κι είναι οι λέξεις που της δίνουν ζωή. Και πάντα μα πάντα με κάνει να χαμογελώ. Πάνε χρόνια τώρα που πιάνω κουβέντα μαζί της. Και με πάει σε στιγμές. Σε αναμνήσεις που κρύβουν χιλιάδες λέξεις και σε σέρνουν σε χιλιάδες μονοπάτια. Εκείνα που σας ταξιδεύω κι εγώ με τις δικές μου λέξεις ...

Photo Source:  

http://peachy-blisss.tumblr.com/, http://everelle.tumblr.com/, http://browndresswithwhitedots.tumblr.com

 

ΥΓ: Οι ευχές ποτέ δεν τελειώνουν. Γιατί πάνε μαζί με την ευτυχία. 

Όσο πιστεύεις σ' αυτήν και την αναζητάς, πάντα θα υπάρχουν αφορμές για να γιορτάζεις. Στην πρώτη μας μεγάλη γιορτή η μικρή ευτυχία πλάϊ με την δική μας, σας ευχαριστεί για όλες τις όμορφες ευχές.

Την αγάπη μας 

χχ

* http://youtu.be/O040xuq2FR0